Dzień wspólnoty

 Tańców, przedstawień i śpiewów nie było końca. Każdy celebrował ten dzień na swój sposób.

Patrząc na dzieci od przedszkola po szkołę techniczną, widzę jak wielkim są promieniem dla nas, dorosłych. Tak często ich jeden uśmiech wystarczy by zrekompensować wszystkie trudności, które przynosi wychowanie.

Rozpiera cię duma, kiedy widzisz swoich wychowanków z poprzedniego roku kalendarzowego, którzy tak niedawno zabrani z ulicy, a teraz uczniowie w szkole księdza Bosko.

Kiedy spotykasz swoją szczęśliwą siódemkę młodych mężczyzn, uśmiechniętych od ucha do ucha w nowym miejscu, gdzie jeszcze trzy dni temu chowali się przed tobą, kiedy wolałaś ich na obiad.

Nie mam rodzonych dzieci. Myślałam, że żeby być mamą powinno się je mieć. Ale to nieprawda!

Każdy chłopiec spotkany przezemnie podczas mojego pobytu w Kenii jest moim synem.

Towarzyszenie im w procesie przemiany, kiedy z gąsienicy powstaje piękny motyl jest dla mnie ogromnym darem danym mi przez Boga. W wieku niespełna 23lat stałam się mamą.

Każdego dnia staję się na nowo tak jak moje dzieci stają się pięknymi motylami. Obserwuję, towarzyszę i uczę się ich

Co jest najpiękniejszą przygodą mojego życia?

Towarzyszenie, oddanie życia dla innego życia. Bycie życiem dla życia. Miłość bez potrzeby czegoś w zamian.

Po mimo i przez...

Taka jest właśnie moja misja.

Dumna mama